Ładnych parę lat wstecz korzystałem z połączenia internetowego oferowanego przez telefonię Dialog. Było obsługiwane przez ISDN dzięki czemu nie blokowało linii telefonicznej. W praktyce oznaczało to gadanie przez telefon i surfowanie po internecie w sposób bezkolizyjny. Bardzo wygodne.

Obecnie niezależność tych dwóch linii jest tak oczywista, że nie trzeba o niej wspominać (zresztą, coraz więcej ludzi rezygnuje z linii stacjonarnej na rzecz sieci komórkowej). Sam zupełnie niedawno zrezygnowałem z usług sieci osiedlowej, której połączenie dochodziło pięknie kabelkiem RJ-45 do switcha skąd przesyłany był, następnymi kabelkami RJ-45, do kart sieciowych w komputerach stojących w moim pokoju. Zwykły LAN.

Wróciłem do Dialogu ze względu na prostą kalkulację – za 10 PLN miesięcznie więcej mam 6 razy lepsze (w sensie: szybsze) połączenie z internetem.

1. Połączenie przez modem ASMAX AR-801 MP

Mieszkam we Wrocławiu, więc Dialog hula na swoich własnych łączach (w niektórych miejscach w Polsce używa TPSA-owych). O tym dlaczego może to być istotne, jeszcze wrócę w dalszej części wpisu.

Z ISDN-u wychodzi kabel ADSL z wtyczką RJ-11, która wchodzi w modem ASMAX AR-801 MP. Od niego wyprowadzony zostaje kabel LAN z wtyczką RJ-45, którą podłącza się do karty sieciowej w komputerze. W tym momencie użytkownicy różnych systemów operacyjnych muszą wykonać różne rzeczy. Najłatwiej mają oczywiście użytkownicy Linuksa. W Windowsie najprościej jest zainstalować dostarczoną na płycie aplikację DialNet. W Mac OS-ie trzeba postąpić zgodnie z krokami opisanymi tutaj. W Linuksie (na przykładzie Debiana) wystarcza polecenie:

pppoeconf

Oczywiście potrzebne są w systemie pakiety pppoe, pppoeconf oraz pppstatus.

Wypełnienie nazwy użytkownika (nazwa_użytkownika@dialnet.pl) oraz hasła i pozostawienie reszty ustawień domyślnie sugerowanych bez zmian załatwia sprawę. Połączenie zostanie ustanowione po zakończeniu wszystkich kroków konfiguracyjnych i będzie się automatycznie uaktywniało po restarcie systemu.

2. Podział łącza przez… Switch?

Oczywiście istnieje taka możliwość. Jak opisywałem wyżej, z modemu ASMAX wychodzi przecież kabel LAN z wtyczką RJ-45, którą można rozszczepić na kilka pierwszym lepszym switchem.

Problem polega na tym, że w modem trzeba się wdzwonić, a można to zrobić tylko raz. W momencie kiedy zrobi się to z jednego komputera, wszystkie pozostałe pozbawione są połączenia z internetem. Zakładam jednak (nie sprawdzałem takiej możliwości), że można byłoby spróbować zmieniać adresy MAC na pozostałych komputerach, by odpowiadały adresowi MAC komputera, który się wdzwonił.

Nie drążyłem dalej tematu podziału łącza przez switch, gdyż zdecydowałem się zakupić router (głównie ze względu na wygodę i potrzebę rozdzielenia łącza po Wi-Fi).

3. Podział łącza przez komputer

Łącze LAN wychodzi z modemu ASMAX i dochodzi do Komputera 1. Ma on dwa wejścia/wyjścia RJ-45, co oznacza, że musi mieć w sobie dwie karty sieciowe – jedna, którą się będzie łączył z modemem, druga, która będzie przyłączała np. Komputer 2. Tak by to wyglądało w przypadku, gdyby podział łącza ograniczał się do jednego dodatkowego komputera. Oczywistym jest, że Komputer 1 musi być włączony i poprawnie połączony z modemem, żeby internet działał również na Komputerze 2 (musi mieć też prawidłowo skonfigurowane udostępnianie łącza).

Rozdział łącza można byłoby skomplikować bardziej w momencie posiadania większej ilości komputerów zainteresowanych przyłączeniem dostępu do intertnetu. Wtedy w zasadzie są dwa rozwiązania: pierwszym jest dołożenie kart sieciowych do Komputera 1 i dołączanie do niego kolejnych komputerów tworząc sieć; drugim (zaproponowanym na powyższym schemacie) jest pozostawienie w Komputerze 1 dwóch kart sieciowych, a rozdział łącza na Komputer 2 i Komputer 3 pozostawić switchowi. Także tutaj warunkiem działania internetu na Komputerze 2 i 3 jest włączony i poprawnie połączony z modemem Komputer 1, potrzebnych jest tylko mniej kart sieciowych (trzeba natomiast zainwestować w switcha).

Więcej na temat tworzenia sieci lokalnej i udostępniania łącza przez DHCP, można poczytać u Nigtha we wpisie Mała sieć domowa w oparciu o system Linux.

4. Podział łącza przez router

Dalszy ciąg wpisu będzie opisywał podział łącza na przykładzie routera Linksys WAG54GS (Annex-B).

Jak wspominałem wcześniej, używanie łączy Dialogu oznacza używanie łączy cyfrowych. To ważne przy zakupie routera z wbudowanym modemem ADSL, gdyż TP S.A. używa łączy analogowych. Co oznacza to w praktyce? Otóż aby modem współpracował poprawnie z łączami cyfrowymi, wymagany jest Annex-B (Neostrada np. używa Annex-A). Jeszcze prościej:

  • Dialog na swoich łączach cyfrowych – router Annex-B
  • Dialog na łączach analogowych TP S.A. – router Annex-A

Jest tutaj mały problem. Otóż Linksys WAG54GS wejście Line (do którego należy podłączyć kabel ADSL) jest na wtyczkę… RJ-45. To problem, gdyż jak wynika ze schematu, i o czym wspominałem wcześniej, z ISDN-u wychodzi kabel z wtyczką RJ-11. Co z tym fantem zrobić?

W zasadzie są trzy rozwiązania:

Pierwsze jest brutalne – uciąć końcówkę RJ-11 i zacisnąć RJ-45 (należy tylko pamiętać o odpowiednich pozycjach pinów).

Drugie wymaga dodatkowej inwestycji – zakupić przejściówkę RJ-11 na RJ-45 i wpiąć kabel w wejście Line routera.

Trzecie wymaga odpowiedniego wciśnięcia wtyczki RJ-11 w wejście Line routera (:

Oczywiście sam zastosowałem ostatnie rozwiązanie. Ważne jest, żeby wtyczka była włożona prosto, powinna też zaskoczyć. Należy również po włączeniu routera odczekać kilkanaście sekund aby wykrył połączenie.

Dalsza część schematu powinna być już oczywista. Z portów ethernetowych routera odprowadzane są dwa kable LAN z wtyczkami RJ-45, które podłącza się do kart sieciowych w komputerze.

Pozostało skonfigurować router. Można tego dokonać w każdym systemie operacyjnym z środowiskiem graficznym i przeglądarką internetową. W pasku adresu wystarczy wpisać 192.168.1.1, domyślny login i hasło to admin. Najważniejsze dane do wypełnienia:

  • Encapsulation: RFC 2516 PPPoE
  • Multiplexing: LLC
  • QoS Type: UBR
  • Autodetect: Disable
  • VPI: 1
  • VCI: 32

Dalej pozostaje wprowadzić nazwę użytkownika oraz hasło i powinno działać.

Klient DHCP jest, zdaje się, domyślnie instalowany w większości dystrybucji Linuksa. W przypadku Debiana, mając w systemie paczkę dhcp3-client należy tylko zadbać, aby plik /etc/network/interfaces miał mniej więcej taką zawartość:

auto lo
iface lo inet loopback

auto eth0
iface eth0 inet dhcp

Oczywiście należy sprawdzić czy kartą sieciową, która łączy się z routerem jest eth0 (np. poleceniem: ifconfig -a).

Pozostaje zrestartować sieć:

/etc/init.d/networking restart

5. Podsumowanie

Reasumując, konfiguracja połączenia z oferty Dialogu nie stanowi trudnego zadania dla użytkowników Linuksa. Podejrzewam (choć sam nie korzystam), iż można do pracy zaprząc jakieś graficzne konfiguratory i zrobić to jeszcze prościej, ale nie widziałem takiej potrzeby.

Po więcej informacji odnośnie konfiguracji DialNetu odsyłam na oficjalną jego stronę pytań i odpowiedzi: http://www.dialnet.pl/pytaniaiodpowiedzi.php.

Przydał Ci się ten wpis? To go wykop (w serwisie Linux News)! (: