„Nie znoszę nieudaczników!" Takim czułym zdaniem podzielił się Arnold Schwarzenegger z grupką dzieci zmuszonych do przebywania z nim w jednym pomieszczeniu jakiejś szkoły, przy jakiejś okazji. Choć przekaz jest absurdalnie beznadziejny (wręcz „nieudaczny"), nie jest mi wiadomo, czy za samym gadaniem poszły w ruch jakieś akcje. Arnold mógł przecież wziąć w swoje muskularne ręce dziennik i sprawdzić, czy jakieś nieudolne dzieci nie siedzą zaraz przy nim — kto wie, co mogłoby się wtedy stać? Może okazałby litość i ograniczył do wycedzenia: „get out". ...

9/10… …byłoby za pomysły, za nowe otoczenie, za wampiry, za nowe interakcje, za nowe zawody. Byłoby. Tryb przypuszczający jednak nas nie interesuje. EA Games znowu wypuściło na rynek wadliwy dodatek do gry z serii The Sims 3 i w tej recenzji nie puszczę im tego płazem. Coś, co zdarzało się sporadyczne w dwóch poprzednich odsłonach gry, w „trójce" staje się cechą znamionującą każdego kolejnego dodatku. Fora internetowe wrą od emocji, a frustracja fanów odkładających fortunę na te rozszerzenia sięga zenitu.1 W pełni podpisuję się pod tymi rozgoryczeniami choćby i dlatego, że wymagania względem tej istniejącej i rozwijającej się od dekady gry są bardzo wysokie. ...

Strzeżcie się!… Nie (ostatnio bardzo trendy) wampirów jednak, lecz książek napisanych przez Stephenie Meyer. Mam tu szczególnie na uwadze sagę Zmierzch, w której skład wchodzą części: Zmierzch, Księżyc w Nowiu, Zaćmienie, Przed świtem. Sama w to nie wierzę, ale przeczytałam trzy z nich (ominęłam sobie część Zaćmienie, bynajmniej nie z powodu rozentuzjazmowanego zniecierpliwienia). Nie jest to proza, po której dostaje się intelektualnej zadyszki. Jest to raczej odpowiednik książkowego popcornu, który przegryza się tylko i połyka. Trzeba jedynie uważać, żeby nie stanęło w gardle, czego następstwem będzie nieprzyjemna zgaga. ...

Dawno już nie zamieszczałem żadnej recenzji filmu, więc najwyższa pora, żeby coś w tym względzie skrobnąć. To nie tak, że nie widziałem przez ten czas żadnych dobrych filmów, bo widziałem (np. Deszczowa piosenka była genialna), tylko jakoś tak nie były na tyle motywujące, żeby o nich pisać na blogu. Wyprawa do kina i obejrzenie naprawdę porządnego kina akcji okazało się być dostatecznie dobrym powodem, żeby poskładać parę zdań. Bo właśnie tym Incepcja jest — przyzwoitym, szybkim i pełnym efektów specjalnych filmem, który robi wrażenie i nie pozwala o sobie łatwo zapomnieć. ...

Pomimo że mijają już trzy lata od publikacji, to nadal wpis Serwer LAMP w Ubuntu jest jednym z najpopularniejszych i najczęściej odwiedzanych na HB. Zgodnie z zapowiedzią w części pierwszej serii, przedstawię poniżej przepis na LAMP w Debianie. Zakładam przy tym, że łączem, które zostanie wykorzystane, będzie DialNet skonfigurowany tak, jak to przedstawiłem we wcześniejszym wpisie tej serii. Dodatkowo, poza LAMP, opiszę instalację i wstępną konfigurację1 OpenSSH. Instalacja OpenSSH OpenSSH umożliwia zdalne podłączenie się do komputera, na którym zostało zainstalowane i skonfigurowane. Daje to możliwość bezpiecznego (szyfrowanego) zarządzania serwerem z poziomu innego komputera za pośrednictwem Internetu. Dzięki temu nie trzeba być fizycznie przy komputerze, który ma być serwerem — większość operacji można przeprowadzić zdalnie. Osobiście używam również SFTP zamiast FTP. ...

Jestem pewien, że każdy plus minus orientuje się, że papież Benedykt XVI wybrał się w odwiedziny na Wyspy Brytyjskie. Było o tym głośno z co najmniej dwóch przyczyn — po pierwsze dlatego, że nie do końca wiadomo, po co w ogóle się tam wybrał, gdyż ostatecznie Brytyjczycy mają swoją własną wersję chrześcijaństwa i katolicki papież nie jest im do szczęścia potrzebny (wystarczy królowa); po drugie dlatego, że nie sposób nie było nie usłyszeć o tym, że czołowy brytyjski ateista, Richard Dawkins, popierany przez m.in. Christophera Hitchensa, domagał się aresztowania papieża. ...

W styczniu ubiegłego roku napisałem o zmianie łącza na DialNet i jego podstawowej konfiguracji w Linuksie. Poruszyłem tam różne możliwości podłączenia, jednak najobszerniej opisałem wykorzystujące router Linksys WAG54GS — jako że sam właśnie z takiego rodzaju korzystam. Czas najwyższy wrócić do tej tematyki, jako że jest kilka zagadnień, którym warto poświęcić więcej uwagi. Jednym z nich jest postawienie serwera. To pierwsza z zaplanowanej na co najmniej trzy części serii, w której opiszę dokładnie, co chcę osiągnąć, w jakiej konfiguracji i z jakimi ograniczeniami. ...

Od czasu wydania IV mijają cztery lata. Fani Godsmacka nie zostali pozostawieni sami sobie — w 2007 pojawiła się kompilacja Good Times, Bad Times… Ten Years of Godsmack aż wreszcie w 2009 roku wydany zostaje singiel Whiskey Hangover, który zapowiada rozpoczęcie prac nad nowym albumem. The Oracle pojawia się w maju 2010 roku i jest promowane singlem „Cryin’ Like a Bitch". Album liczy 10 utworów, najmniej w historii albumów Godsmacka,1 ale ilość nie miała dla mnie większego znaczenia. Po przesłuchaniu „IV" byłem bardzo zawiedziony — niewiele utworów przypadło mi do gustu, miejscami się dłużyło i generalnie płyta mi się nie podobała. Zapowiadający rozpoczęcie prac na „The Oracle" singiel „Whiskey Hangover" był dobry, ale miałem pewne obawy, że będzie jedynym utworem, który naprawdę przypadnie mi do gustu, a do tego nawet nie znajdzie się na płycie.2 ...

To książka, po którą sięgnąłem jeszcze w ubiegłym roku, przy okazji wakacji w Hiszpanii. Jakimś jednak nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności, będąc na wakacjach jej nie ukończyłem, a później nie mogłem przedłużyć jej wypożyczenia. Zaczął się rok akademicki, zajęcia, inne sprawy i o samej książce zapomniałem. Aż w końcu, niemal rok po tym, jak po nią sięgnąłem, natknąłem się na nią w bibliotece i nie oparłem pokusie wypożyczenia. Z początku musiałem przypomnieć sobie miejsce, na którym skończyłem oraz wiadomości, jakie były tam zawarte, więc szło opornie, ale kiedy przez to przebrnąłem, reszta poszła jak z płatka. ...

Czytając „Rzeźnię numer pięć" po raz pierwszy spotkałem się z twórczością Kurta Vonneguta i był to jednocześnie moment, w którym całkowicie się nią (tą twórczością) zachwyciłem. Później było już z górki: „Śniadanie mistrzów" i „Kocia kołyska". Wszystkie trzy książki w nieco ponad miesiąc. Jednak od tamtego czasu, chyba odrobinę zachłyśnięty, nie sięgałem po jego powieści. Chyba potrzebowałem po za szybko zaaplikowanej dawce odpocząć. Tak też zrobiłem, ale niedawno natknąłem się na jego twórczość w bibliotece i postanowiłem sięgnąć. ...